แฟนคลับของ นักแสดงอย่าง อู๋ม่งต๊ะ ในไทยมีอยู่จริง

​ประสบการณ์การได้กลับไปดู "ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ" ในโรงว่าพีคแล้ว

แต่ที่พีคกว่าคือรอบที่กูดู เจอป้าๆที่เป็นแฟนคลับตัวยงของ อู๋ม่งต๊ะ เข้าไป กูนี่ขนลุกเลย คือเหล่าอาม่า อากง ทำเหมือนติ่งเกาหลี ติ่ง F4 อะไรพวกนี้ทุกอย่าง มีใส่เสื้อสกรีนเป็นชื่อ อู๋ม่งต๊ะ ด้วยมั้งถ้าเดาไม่ผิด มากันเป็นหมู่คณะ นั่งแถวหลังกู คือทีแรกรำคาญมาก เพราะพวกป้าๆลุงๆมาเพื่อขำ อู๋ม่งต๊ะ โดยเฉพาะ ซึ่งบริบทหนังมันไม่ค่อยจะเน้นตลกไง

มันเลยดูแปลกๆ เพราะไม่ว่าจะซีนไหนที่เฮียโบ้ ซึ่งรับบทโดยลุงอู๋แกขยับตัวหรือทำอะไร พวกป้าๆจะขำนำ ขำจนรบกวนความซึ้งของหนัง เจอแบบนี้กูเลยหลีกทางให้ป้าๆโดยการเปลี่ยนที่นั่งลงไปข้างล่างๆเลย จุดที่ไม่มีใครนั่ง ​ดูหนังฟรี สบายใจขึ้นเยอะ แต่ยังงงว่าทำไมถึงตั้งใจมาขำอะไรขนาดนั้น จนเมื่อหนังจบแล้วเดินออก พวกป้าๆน่ารักมาก เดินแทบไม่ไหวแต่ยังพากันมา รู้เลยว่าระดับความติ่งอู๋ม่งต๊ะเข้มข้นมาก พอเข้าห้องน้ำแล้วมายืนฟังป้าจับกลุ่มยืนคุยเกี่ยวกับอู๋ม่งต๊ะเป็นตุเป็นตะ

แววตาป้าๆ มีประกายราวกับเด็กสาววัยรุ่น แค่นี้กูก็นึกขอโทษป้าๆในใจแล้ว

ที่รำคาญพวกแกในโรง คือจากที่อคติแล้วออกมากูอยากตามดูหน้าซิว่ามึงจะพากันขำอะไรขนาดนี้ พวกมึงเป็นใครกัน แต่พอเจอแบบนี้เข้าไป คดีพลิกเลย ตื่นเต้นมากที่ได้รับรู้ว่าในบ้านเราก็มีติ่งลุงอู๋แบบเดียวกับที่พวกนักร้องเกาหลีเขามีติ่งเลย เป็นประสบการณ์ดูหนังที่ประทับใจเข้าไปอีก

คือตอนเดินเข้าไปนั่งแล้วแอบหันหลังไปดู มีพวกลุงๆป้าๆเต็มเลย รู้สึกดีจริงๆ ไม่แปลกใจที่ SF เขาจะเพิ่มรอบกระจายขนาดนี้ หนังเรื่องนี้ อู๋ม่งต๊ะ รับรางวัลตุ๊กตาทองนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม(Best Supporting Actor) จากเวทีฮ่องกงฟิล์ม ​หนังใหม่ชนโรง อวอร์ด ครั้งที่ 10 ประจำปี 1990 เป็นดาราร่วมรุ่นกับ โจวเหวินฟะ ใน TVB แต่มีนิสัยชอบเล่นพนันจนหมดตัว จึงขอยืมเงินจากโจวเหวินฟะ แต่เฮียโจวไม่ให้ยืม จนกระทั่งลุงอู๋คว้ารางวัลสมทบชายจาก "ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ" เฮียโจวเดินมาแสดงความยินดี แต่ลุงอู๋ก็เมินใส่

จนกระทั่ง เฉินมู่เซิง ผู้กำกับเฉลยให้ลุงอู๋ฟังว่าคนที่ฝากฝังบทนี้ให้มาเล่นก็คือ โจวเหวินฟะ นี่แหละ ลุงอู๋กอดเฮียโจวร้องไห้หนักเลย เฮียโจวบอกว่าถ้าตอนนั้นขืนให้ยืม ลุงอู๋คงไม่มีวันนี้ คงกลับไปใช้ชีวิตเสเพลแบบเดิม