การกลับบ้านเกิดของโทนี่ กับเวลา 8ปี ที่สูญเปล่า หลังรัฐประหาร

Snap แค่...ได้คิดถึง งานควบคุมของ อาจอำนาจวาสนา จาตุๆรนต์รัศมี

เกิดเรื่องราวของ บอย (รับบทบาทโดยโทนี่ รากแก่น) ชายหนุ่มคนถ่ายภาพที่หวนกลับสู่ภูมิลำเนา จังหวัด เมืองจันท์ เพื่อร่วมงานแต่งเพื่อนเก่าในกรุ๊ปยุคเด็ก ความจำเก่าๆก็เลยคืนกลับมา พร้อมๆกับการทวงถามบางสิ่งบางอย่างที่ค้างหัวใจของเพื่อนเก่าสมัยก่อนคนเคยปิ๊งอย่าง ผึ้ง (วรันธร เปานิล)โน่นเป็นการถ่ายภาพรุ่นที่บอยข้อตกลงจะถ่ายให้

แม้กระนั้นก็ไม่ได้มีการถ่าย ทำให้ผึ้งไม่มีรูปรุ่นเสมือนสหายคนอื่น ภายใต้ฉากความโรแมนติกคืนสู่เหย้า หนังถูกทับซ้อนด้วยนัยยะ ทางด้านการเมืองอย่างแยบยล เป็นตอนเวลา 8 ปีที่หายไปเปล่าๆปลี้ๆระหว่างการที่ไทยถูกทำรัฐประหารสองครั้งติดเป็น หนังใหม่เต็มเรื่อง ปี 49 ของแผนกแก้ไขการปกครองแผ่นดินฯ (คปค.) แล้วกำเนิดรัฐประหารอีกทีเป็นปี 57

เป็น 8 ปีที่วนกลับมาลูปเดิม ผู้กำกับอาจบารมีมานะถามว่าที่จริงแล้วชาวไทยตกที่นั่งลำบากอะไรกับกระบวนการทำรัฐประหารบ้างหรือเปล่า หรือบางบุคคลแค่นำมันมาล้อเป็นมุกตลกขบขัน บางบุคคลไม่สนใจเลยเนื่องจากว่าอยู่ฝั่งที่มิได้เสียผลตอบแทน อาจมีตื่นตระหนกนิดนึงเกี่ยวกับธุรกิจที่ทำอยู่ แม้กระนั้นกับบางบุคคล

มันกำเนิดรอยแผลกดทับบ่อยๆจนกระทั่งยากจะคืนกลับมา แล้วก็ถูกไล่ออกไปเพียงแค่เพราะเขาคิดต่าง สถานะการณ์นี้เกิดขึ้นในงานกินเลี้ยง แล้วก็ถูกตีความหมายออกมาเป็นตัวละครเพื่อนเก่าแก่กรุ๊ปหนึ่งในงาน เป็นภาพจำลองให้มีความเห็นว่าใครกันแน่คิดอย่างไรกับกระบวนการทำรัฐประหารซ้ำๆซากๆบ้าง ผึ้ง เป็นผู้เช่านายทหารที่จำเป็นต้องย้ายตามป๊ะป๋า

มาทำหน้าที่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร สำหรับคุณนั้นสบายมากมาย ด้วยเหตุว่ามิได้เสียอะไรเยอะแค่ไหน แม้กระนั้นสำหรับบอยแล้ว การรีบตามไปให้ทันถ่ายภาพให้ผึ้งนั้น ได้สร้างรอยแผลทางจิตใจบางสิ่งบางอย่างให้เขา เว็บหนัง HD การกลับมาพบกันอีกรอบทำให้ภาพหลายๆ อย่างหวนกลับมา ผึ้งจำรัฐประหารได้เพียงแค่ว่ามันเป็นวันที่บอยผิดนัด

และก็อีกหลายท่านก็ด้วยเหมือนกัน พวกเขาคงจะคุ้นชินจนถึงมีความคิดว่า แล้วยังไง? ในเมื่อก็จะต้องดำรงชีพไปตามเคย แต่ว่ามั่นใจว่าผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยถ้าเกิดไม่ใช่นักแสดงในหนัง แม้พวกเขามีตัวตนจริง รวมทั้งดำรงชีพบ่อยมาจนกระทั่งในช่วงนี้ พวกเขาคงจะเริ่มแลเห็นหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว ไม่ใช่สิ มันเกิดขึ้นแล้วต่างหาก

โน่นด้วยเหตุว่าชาวไทยส่วนมากไม่ได้ตั้งใจที่จะทำความเข้าใจเหี้ยอะไรเลย มิได้เอาโทษของแนวทางการทำรัฐประหารโดยคนกรุ๊ปเดียว มาฉุกคิด แล้วก็คิดแค่เพียงว่าจะกลมกลืนไปกับมันอย่างไรให้ไม่ลำบากมาถึงตัวสูงที่สุด แน่ๆว่าไม่มีผู้ใดหนีได้พ้น การบ้านการเมืองอยู่ในทุกสิ่งทุกอย่างอย่าง ประจำตัวพวกเราทุกคนมาตั้งแต่การแย่งกันตั้งชื่อลูกของบิดามารดาพวกเรา