ใครจะไปเชื่อว่าหนังที่เต็มไปด้วยอาชญากรบ้าคลั่ง และฉากแอ็คชั่นดิบๆ
มันกลับเต็มไปด้วยหัวใจของมิตรภาพ ครอบครัว ในมุมหนึ่งของเรือนจำที่แสงแดดเล็ดลอดเพียงน้อยนิด คาเมรอน โพ เฝ้านับวันรออิสระภาพเพื่อกลับมาเจอหน้าลูกเมียอีกครั้ง มีเพียงรูปถ่าย จดหมายที่เป็นเพื่อนคลายเหงา คอยบอกเล่าชีวิตประจำวัน การไปโรงเรียนของลูกสาว เป็นการเฝ้าดูการเติบโตที่แสนเจ็บปวด
แต่นั่นก็ทำให้ทุกวันในห้องขังผ่านไปอย่างมีความหวัง เช่นเดียวกับ เคซี่ ลูกสาวที่เห็นพ่อตัวเองผ่านรูปถ่ายเท่านั้น และใครจะเชื่อว่า หนังแอ็คชั่นจะทำเราเสียน้ำตาด้วยโมเมนต์ครอบครัวที่เรียบง่าย แม้เราได้เห็นความสัมพันธ์ของ โพ แค่เพียงช่วงต้นเรื่อง ดูหนังออนไลน์ เต้นรำ โอบกอด ฟังเสียงลูกในท้อง แต่ตลอดในห้องขัง หนังทำให้ความคิดถึงมันทำงานด้วยการเขียนจดหมาย การเฝ้ารอ การตั้งใจพาตุ๊กตากระต่ายไปหาลูกในวันปล่อยตัว
มันส่งไปยังฉากสุดท้ายที่กินใจ
แค่การได้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง น้ำตาก็ไหล โพ ในสภาพมอมแมม พอๆ กับตุ๊กตากระต่าย ค่อยๆ เดินมาหา ลูกเมีย "หวัดดี คาเมรอน" "หวัดดี ฮัมมิ่งเบิร์ด ... ผมตั้งใจจะตัดผมใหม่" "พ่อเอาของขวัญมาให้หนูเคซี่ มันมอมแมมไปหน่อย" "หนูมีรูปถ่ายของพ่อด้วยล่ะ" "พ่อก็มีรูปของหนู สุขสันต์วันเกิดลูกรัก"
ใครจะเชื่อล่ะ ว่าหนังแอ็คชั่นที่เอาเครื่องบินขนนักโทษแลนดิ้งลงกลางเมืองลาสเวกัส จะใช้เพลงที่โคตรโรแมนติกอย่าง How do i live เว็บดูหนัง เวอร์ชั่น Trisha Yearwood ที่ทั้งหวานและปนเจ็บปวด เป็นองค์ประกอบสำคัญ ยิ่งทำให้รู้สึกว่า ทั้งโพ และครอบครัว ต่างอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีกันและกัน หรือขาดใครไป จนทำให้ฉากเต้นรำในบาร์ตอนต้นเรื่อง และตอนจบ Con Air (ทั้งสองฉากนี้ใช้เพลง How do i live) กลายเป็นที่จดจำ ทั้งหนังและเพลงจนถึงทุกวันนี้
23 ปี จะหยิบกลับมาดูกี่รอบก็ยังประทับใจ และยกให้เป็นหนึ่งในมาสเตอร์พีซของ นิโคลัส เคจ และโปรดิวเซอร์คู่บุญอย่าง เจอร์รี่ บรัคไฮเมอร์ ที่เราเชื่อว่า หลายคนคงโหยหาหนังแอ็คชั่นสนุกๆ แบบนี้
Comentarios